Η «κυρά-Σαρακοστή» λειτουργούσε ως ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο το οποίο βοηθούσε «τους παλιούς» να μετρούν τις εβδομάδες που μεσολαβούσαν από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα.
(«Девушка Саракости» функционировала как импровизированный календарь, который помогал древним отсчитывать недели между Чистым понедельником и Страстной неделей.)
Συνήθως, ήταν η ζωγραφιά μιας γυναίκας με μαντήλι στο κεφάλι, 7 πόδια, σταυρωμένα χέρια, επειδή προσευχόταν, και χωρίς στόμα, διότι νήστευε.
(Обычно это был рисунок женщины с платком на голове, с 7 ногами, со скрещенными руками, потому что молилась, и без рта, потому что постилась.)
Κάθε Σάββατο, ξεκινώντας από το Σάββατο που ακολουθούσε μετά την Καθαρά Δευτέρα, η κυρά-Σαρακοστή «έχανε» ένα πόδι. (Каждую субботу, начиная с субботы, следующей за Чистым понедельником, «Девушка Саракости» теряла ногу.)